Türkçe Deyimler Sözlüğü'nde ara

Gidip de gelmemek var, gelip de dönmemek var.
Ölüm, insan için doğal bir sonuçtur. Doğmak ve yaşamak gibi. Hiç umulmayan bir zamanda ve yerde ölmek olağandır.
“Neylersin ölüm herkesin başında. / Uyudun uyanmadın olacak. / Kim bilir nerde, nasıl kaç yaşında? / Bir namazlık saltanatın olacak, Taht misali o musalla taşında.” (Cahit Sıtkı Tarancı)
Alçacık eşeğe herkes biner.
Zayıf, güçsüz kimseye herkes kötülük edebilir.
Hizmetçi kırar suç, hanım kırarsa kaza.
Bak: “Hanım kırarsa kaza, hizmetçi kırarsa suç.”
Can çıkmayınca huy çıkmaz.
İnsan, davranışlarıyla, alışkanlıklarıyla, duygu ve düşüncesiyle bir kişiliğe sahiptir. Bu hali ölümüne dek sürer.
“Tutar elbet yine eski suyunu Çıksa da canı değişmez huyunu.” (Siimbülzâde Vehbi)
Domuzun kuyruğunu kes yine domuz.
Kötü insan kökten değişmedikçe kötülüğünü sürdürür.
Aç gezmektense tok ölmek yeğdir.
Açlık ölüm kadar acıdır. Bugünün insanı, değil aç kalmak, aç kalma kaygısını bile bir an için duymak istemiyor. Tokluk, insanca yaşamanın ilk belirtisidir.
Akıllı düşman, akılsız dosttan hayırlıdır.
Bak: Cahilin dostluğundan, âlimin düşmanlığı yeğdir.
Hayvan koklaşa koklaşa, insan söyleşe söyleşe.
Bak: “İnsan söyleşe söyleşe, hayvan koklaşa koklaşa.”
Bol bol yiyen, belbel bakar.
Ölçüsüz, hesapsız davrananlar, geleceğini düşünmeyenler, durumunu kavramayanlar bir gün bu kusurlarından dolayı çok sıkıntı çekerler.
Avrat var ev yapar, avrat var ev yıkar.
Birliktelikte kadının yeri çok büyüktür.

Pages