Türkçe Deyimler Sözlüğü'nde ara

İnsan doğduğu yerde değil, doyduğu yerde.
İnsan için doğup büyüdüğü yerin önemli olduğunu ama ona yaşamayı, kolaylıkla ve severek sürdüren yerin daha önemli olduğunu anlatır.
Terzi kendi söküğünü dikemez.
İnsan genellikle, başkalarına yaptığı hizmeti, aynı ölçüde kendine yapamaz.
Aç yanından kaç.
Aç insan topluma kızgındır. Her an yasalara karşı çıkabilir. / “Aç anansa (atansa) da kaç” sözüyle eşanlamlıdır.
Davacısı kadı olanın yardımcısı Allah olsun.
İnsanları yargılayan kimse çok doğru, çıkar gözetmeyen biri olmalıdır.
“Dedim davacım kim dedi ki kadı Dedim uçalım-mı, dedi ki yok yok.” (Ruhsatı) / “Çağrılmadık yere ayağın atma Davetle varanın yeri dar olmaz.” (Bedri)
Şahin ile deve avlanmaz.
Bak: “Araba ile tavşan avlanmaz.”
Ekmeden biçilmez.
Emek vermeden hiç bir sonuç alınamaz.
“Dikmeden ağaç, dilersin yemişi Ekmeyecek ne biçersin ey kişi.” (Miftah)
Kırkından sonra azam teneşir paklar.
Belli bir yaştan sonra çevrenin yadırgadığı bir davranışta bulunanların kınandığını anlatır.
“Uyup nefse sakın çıkma yolundan Çare yoktur kırkdan sonra azana.” (Mengûşi)
Para ile imanın kimde olduğu bilinmez.
Para sahipleri genellikle paralı olduklarını saklarlar. Çoğu kez de parasız olduklarını söylerler. Zamanla bu davranış bir gereklilik kazanmıştır. iman da öyle: Bir şeye inanmanın açıklığı gerekirken türlü kaygılarla o da gizlenmiştir.
Zemherinin (zürafanın) düşkünü, beyaz giyer kış günü.
Zengin için her türlü imkân vardır. Yoksul ise en belli ihtiyacını bile sağlayamaz.
“Zenginin paytonu dağlardan aşar Züğürt düz ovada yolundan şaşar.” (Ruhsati)
Dazlayan daza düşer, kel başlı kıza düşer.
Kolay beğenemeyen bir gün çok kötü bir şeyi alabilir.

Pages