Türkçe Deyimler Sözlüğü'nde ara

El için kuyu kazan, evvelâ kendi düşer.
Başkasına kötülük düşünen, düşündüğü kötülükten önce kendi zarar görür.
“Nazlı yârin başında Yeşil oyalı yaşmak İyi gelmedi sana Ellere kuyu kazmak.” (Halk Türküsü) / “Halkı düşürmeğe kuyu kazarsan İlden önce düşer kazan demişler.” (Lütfi)
Gönül kocamaz.
İnsanlar bedence yaşlansa da, ruhça yaşlanmaz. Arzular tükenmez.
“Vücut kocar amma, gönül kocamaz Güzel seven âşık ihtiyar olmaz.” (Rahmi) / “Kelleden umulan dalaz bir beyin Gönül umduğuna küser demişler.” (Talibi)
Herkesi nasıl bilirsin, kendin gibi.
İyi bir iş yaparken, başkalarının da aynı duyguda olduğunu sanırız, çok kez de yanılırız.
“San sana ne sanursan Başkasına anı san Dört kitabın mânası Budur eğer var ise.” (Yunus Emre)
Evli evinde, köylü köyünde gerek.
Belli zamanlarda herkesin kendi yerinde olması gerektiğini anlatır.
Irmaktan geçerken at değiştirilmez.
Bir işe nasıl başlanmışsa sonuç alana dek öyle yürütülmelidir.
Her baharın bir hazam vardır.
Her şeyin bir bitimi, sonu vardır.
“Ayandır bu baharın var hazanı Geçer durmaz bu dilberlik zamanı.” (Taşlıcalı Yahya Beğ)
Alışmış kursak, bulamacını ister.
Alışkanlığın kolay kolay geçmeyeceği anlatılır.
Ala keçiyi gören içi dolu yağ sanır.
Bak: Ak koyunu gören, içi dolu yağ sanır.
İnsan söyleşe söyleşe (konuşa konuşa), hayvan koklaşa koklaşa.
İnsanlar ancak konuşarak, tartışarak doğruları bulabilir, belli konularda anlaşabilirler.
Papaz her gün pilav yemez.
Bak: “Her gün papaz pilav yemez.

Pages