Türkçe Deyimler Sözlüğü'nde ara

Zor belâ (zoru zoruna)
Çok güç halde.
Diş kirası
Yapılan ikramla yetinmeyip daha isteyenler için söylenir. (*)
Yapılan ikramla yetinmeyip daha isteyenler için “diş kirası” deyimi kullanılır. Eskiden Ramazan aylarında iftara gidilen konaklarda armağan yerine verilen paraya “diş kirası” denirdi. Cumhuriyet'e kadar devlet adamlarının konaklarında “iftar” önemli bir olaydı. İftara gelen seçkin konuklara büyük ikramlarda bulunulur, “fukara takımı”na da “diş kirası” adıyla para verilirdi.
Dilin kemiği olmamak
Söylediğinin biraz sonra aksini ileri sürmek.
Elifi görse mertek sanmak
Okuma bilmeyenler için söylenir. (*)
Pek cahil kimseler için kullanılan bir sözdür. Elif. Arap alfabesinin birinci harfidir. Türk alfabesinin ilk harfi (A) nın yerine geçer. Yazılışı (I) harfi biçimindedir. Mertek ise, odun anlamındadır. Köy evlerinde damlar üzerine döşenen bir metreye yakın uzunlukta, kol kalınlığında odun parçalandır. Cahil kimselerin anlayışsızlığı, bilgisizliği anlatılmak istendiği zaman: “Elifi görse mertek sanır!” denir.
İçi kan ağlamak
Belli etmeden üzülmek.
Bol keseden atmak
Olamayacak vaatlerde bulunmak.
Elini ayağını kesmek
Bir yere uğramaz olmak.
Altın bilezik
Her zaman para getirir sanat.
Kambur felek
özlenene kavuşulmadığı hallerde sitem etmek için söylenir.
Hastası olmak
Bir şeye aşırı istek duymak.

Pages