Türkçe Deyimler Sözlüğü'nde ara

Sırça evde (köşkte) oturan, komşusuna taş atmam alı.
Kendisi kusurlu olan, başkasını kusurlu olduğu için kınamamak.
Şeytanın dostluğu darağacına kadardır.
“Şeytan” sözcüğü burada “kurnaz, her an kötülük düşünen adam” anlamındadır. Böyle bir kimseyle dostluk kurulamayacağı; kurulduğunda, bu yakınlıktan yararlanarak insanı ölüme götürecek kadar kötülük yapacağı anlatılır.
El atına binen çabuk (tez) iner.
Başkasının olan bir şeyin sonunda alınacağını, en sağlam yolun sahip olmak gerektiğini anlatır.
Ölürse yer beğensin, kalırsa el beğensin.
Kişi öylesine iyi yetişmeli ki, yaşarken de, ölünce de hakkında iyi şeyler söylensin.
Adamın (insanın) kötüsü olmaz, meğer züğürt ola.
İnsanlar paralarına göre değerlendirilmektedir: Parası olana saygı duyulmakta, parasızlar insan yerine konmamaktadır.
Ölümle öç alınmaz.
Düşmanın ölümünden memnun olmak insancıl bir duygu değildir, anlamında söylenir.
Kılavuzu karga olanın burnu boktan çıkmaz (kurtulmaz).
Kötü insandan akıl alanın başı dertten kurtulmaz.
Elin ağzı torba değil ki (çekip) büzesin.
Olumsuz bir davranışta bulunmaya gör, çevredekiler sözünü etmeden duramazlar, anlamında kullanılır.
Ürümesini bilmeyen köpek (it) sürüye kurt getirir.
Beceriksiz kimseler, iyilik isterken çok kez kötülük yaparlar.
“Obaya üşürür kurt ile kuşu Ürmeyi bilmeyen çomar demişler.” (Figani)
Emanet eşeğin kuskunu yokuşta kopar.
Emanet alınan şeye, mala dikkat etmek gerekir; insanın kendi eşyasının bozulması doğaldır, başkasınınki ise önem kazanır.

Pages